Shopping cart
Your cart empty!
Terms of use dolor sit amet consectetur, adipisicing elit. Recusandae provident ullam aperiam quo ad non corrupti sit vel quam repellat ipsa quod sed, repellendus adipisci, ducimus ea modi odio assumenda.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Sequi, cum esse possimus officiis amet ea voluptatibus libero! Dolorum assumenda esse, deserunt ipsum ad iusto! Praesentium error nobis tenetur at, quis nostrum facere excepturi architecto totam.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Inventore, soluta alias eaque modi ipsum sint iusto fugiat vero velit rerum.
Sequi, cum esse possimus officiis amet ea voluptatibus libero! Dolorum assumenda esse, deserunt ipsum ad iusto! Praesentium error nobis tenetur at, quis nostrum facere excepturi architecto totam.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Inventore, soluta alias eaque modi ipsum sint iusto fugiat vero velit rerum.
Dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Sequi, cum esse possimus officiis amet ea voluptatibus libero! Dolorum assumenda esse, deserunt ipsum ad iusto! Praesentium error nobis tenetur at, quis nostrum facere excepturi architecto totam.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Inventore, soluta alias eaque modi ipsum sint iusto fugiat vero velit rerum.
Sit amet consectetur adipisicing elit. Sequi, cum esse possimus officiis amet ea voluptatibus libero! Dolorum assumenda esse, deserunt ipsum ad iusto! Praesentium error nobis tenetur at, quis nostrum facere excepturi architecto totam.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Inventore, soluta alias eaque modi ipsum sint iusto fugiat vero velit rerum.
Do you agree to our terms? Sign up
"Le neveu de Rameau" de Denis Diderot est un dialogue philosophique entre Jean-François Rameau, neveu du célèbre Jean-Philippe, et Moi, un avatar un peu plat de Diderot. Le neveu est un personnage fantasque, un peu caractériel, qui nous livre, au fil d’une maïeutique post-socratique, les bases de sa raison cynique : le monde est corrompu, finalement, profitons-en. Face à lui, le philosophe, cherche à clarifier la pensée de son interlocuteur et à lui montrer l’incohérence ou l’immoralité de ses propos. Mais ça, c’est la version pour universitaires ; la réalité, c’est qu’il y a de multiples niveaux de lecture dans ce chef d’œuvre des Lumières : Diderot fait tout pour chambouler les idées reçues, pour camoufler les sentiers trop bien battus de la morale commune. En semant le doute, en provoquant le lecteur, en émaillant son dialogue de traits comiques, de piques contre ses contemporains, de fulgurances, il désoriente le lecteur, et son époque. Cri de liberté, apologie de la contre-morale, point culminant de ses théories de la relativité de la morale ? Nous répondons dans la préface sur ce texte unique, magique, qui désorienta Foucault, Hegel, et les dogmatiques de tout crin. S’il en reste un, ce serait le « Neveu... », et « rira bien qui rira le dernier ».
Comments